- ವಿನಾಯಕರ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಎಂಬ ಕವಿತೆ - ಆಗಸ್ಟ್ 9, 2021
- ಒಲವಿಲ್ಲದ ಪೂಜೆ - ಮೇ 14, 2021
- ಪರಿವಾರ ಪ್ರಿಯನಲ್ವೆ ಇಕ್ಷ್ವಾಕು ಸಂಜಾತ? - ಏಪ್ರಿಲ್ 20, 2021
ಬಾ ಬಾಪೂ ಇಲ್ಲೇ ಕೂಡು
ಇಕ್ಕಟ್ಟಾದರೂ ಅಂಗಳಕ್ಕಿಳಿಯಲು
ವೈರಾಣು ಭಯ
ಗುಂಡು ಕನ್ನಡಕವ ಅರ್ಧ ಮುಚ್ಚಿದರೂ
ಮಾಸ್ಕ್ ಸರಿಸಬೇಡ
ಬೆಳಿಗ್ಗೆಯೇ ನಿನ್ನ ಪಟಕ್ಕೆ ಹೂ
ಹಾರ ಮಂಗಳಾರತಿ
ಸಾಮೂಹಿಕ ಭಜನೆ ರಘುಪತಿ
ಮುಗಿಸಿ ಬಂದು ನಾಷ್ಟಾ ತಿಂದೆ
ಆದರೀ ಸಲ
ಏನೋ ಕಲಮಲ
ಕಳೆದ ವಾರ ನಿನ್ನ ಆತ್ಮಕತೆ ಓದಿದೆ
ಜೊಹಾನ್ಸಬರ್ಗ ಪ್ಲೇಗು ರೋಗಿಗೆ
ಗಂಜಿ ಕಾಯಿಸುವಾಗ
ಫೀನಿಕ್ಸ್ ಆಶ್ರಮದ ಪುಂಡು ಹುಡುಗರಿಗೆ
ಕವಾಯತು ಕಲಿಸುವಾಗ
ಬಿಚ್ಚಿಟ್ಟ ಕೋಟಿನ ಕಿಸೆಯಲ್ಲಿ
ಗುಜರಾತಿ ಕವಿತೆ
ಲೋಟ ನೀರು ಕೊಟ್ಟವನಿಗೆ ಊಟವಿಕ್ಕು
ಚಿಕ್ಕಾಸು ಕೊಟ್ಟವಗೆ ಚಿನ್ನದ ಮೊಹರು
ನೂರ್ಮಡಿ ಪ್ರತ್ಯುಪಕಾರಕೆ
ತೋಳು ಮಡಚಿ ತಯಾರಾದೆ
ಓ ಅಲ್ಲಿ ರಿಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಲಾ ಅಡ್ಮಿಷನ್
ಮಾಡಿ ಬರುತ್ತಿರುವ ಹುಡುಗಿಗೆ
ಸಿರಿಂಜ್ ಚುಚ್ಚಿ ಎಳೆದೊಯ್ದು
ತಂದೆಸೆದ ರಕ್ತಮಯ ದೇಹ
ಜೀವತೊರೆವ ಘಳಿಗೆ ಕಿವಿಯಲುಸುರುವುದೆಂತು ಪೀಡಪರಾಯೇ
ಮೊನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಎಲ್ಲರ ನೋವನು ಬಲ್ಲವನಾಗಲು ಬಯಸಿ ಹೊರಟಿದ್ದೆ
ಕಂದೀಲು ಹಚ್ಚಿದ ದೋಣಿಗಳು ತುಯ್ಯುವ ಅಲೆಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನ ಸಾಗಿದ್ದವು
ನಿದ್ದೆ ಜಗ್ಗುವ ರೆಪ್ಪೆಗಳ ಹಿಗ್ಗಿಸಿ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕುವ ಬೆಸ್ತರು ಎಂದೂ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿದ ಮೀನುಗಳ ಕುರಿತು ಹಾಡುತ್ತಿದ್ದರು
ಕೈ ಮಗ್ಗದಂಗಡಿ ಮುಚ್ಚಿದ್ದಕ್ಕೆ ಧಣಿಯ ತೋಟಕ್ಕೆ ಮಣ್ಣು ಹೊರುವ ಹೆಂಗಸರು ಕೆಕ್ಕರಿಸುವ ನೋಟುಗಳ ಭಯಕ್ಕೆ ಕನಸಲ್ಲೂ ಕಿರುಚಿಬಿಟ್ಟರು
ಆಡಿನ ಹಾಲು ಕರೆದಿಟ್ಟ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ
ಸಣ್ಣಗೆ ನೊರೆಯ ಗುಳ್ಳೆಗಳೇಳುವಾಗ
ಕುಡಿದ ತುಟಿಯ ಮೇಲೊಂದು ಹಾಲಿನ ಮೀಸೆ ನಿನಗೂ ಮೂಡಿತ್ತೇನೋ ಅಲ್ಲವೇ ಬಾಪೂ
ಈ ಸಲ ಭಜನೆಗೆ ಧ್ವನಿಗೂಡಿಸುವಾಗ
ಗಂಟಲು ಗೊರಗೊರ ಕಣ್ಣು ಒದ್ದೆಯಾದರೂ
ಶಬ್ದ ಹೊರಡುತ್ತಿಲ್ಲ
ಹುಲ್ಲು ಕೊಯ್ಯುವ ಪುಟ್ಟಿಯ ದರದರ ಎಳೆದು ಮುಕುರುವಾಗ ತುಂಡಾದ ನಾಲಿಗೆ ಯದೇ ನೆನಪು
ಕ್ಷಮಿಸು ಬಾಪೂ ಮುಂದಿನ ಸಲ ದೊಡ್ಡ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡುತ್ತೇನೆ
ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟ ಕೋಲ ಗಟ್ಟಿಯಾಗೂರುತ್ತ ಹೊರಡು
ಸ‌ನ್ಮತಿ ಗಿಡ ಹೂಬಿಡುವ ತನಕ ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಿರು
ಹೆಚ್ಚಿನ ಬರಹಗಳಿಗಾಗಿ
ಮಹಾಸಾಗರವಾದಳು
ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರೇಮಿಯ ಸ್ವಗತ
ಪೊರೆವ ತಂದೆ