ಲಕ್ಷ್ಮೀಶ ತೋಳ್ಪಾಡಿ

ಮನುಷ್ಯನ ಮುಗ್ಧತೆಯು ನಾಶವಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು, ಇತಿಹಾಸ ಗುರುತಿಸುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತದೆ. ಅಧ್ಯಾತ್ಮವಾದರೋ ಮುಗ್ಧತೆಯ ನಾಶದ ಅರಿವಿನಿಂದ ಉಂಟಾಗುವ ಕೊರಗಿನಲ್ಲಿ, ಮತ್ತೆ ಮುಗ್ಧತೆಯು ಕುಡಿಯೊಡೆಯಬಹುದು ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ಸೂಚಿಸುತ್ತಲೇ, ತನ್ನ ಮುಗ್ಧತೆಗೆ ತಾನೇ ಅಂಜುವುದು ಮನುಷ್ಯನ ಪಾಡೂ ಆಗಿದೆ ಎಂದೂ ಹೇಳುತ್ತದೆ.”

( #’ಗೀತೆ : #ಒಳಗಿನಸತ್ಯದಅಭಿಜ್ಞಾನ’ ಲೇಖನದಿಂದ