ರಾಮ್‌ ಕುಮಾರ್‌ ಡಿ.ಟಿ.

ಕಣ್ಣಿಲ್ಲದ ಕಡಲ ಅಲೆಗೆದಾರಿ ತೋರಿದವರಾರುನಾ ಮುಂದೆ, ತಾ ಮುಂದೆಂದುಕಡಲ ಬಣ್ಣಿಸ ಹೊರಟ ಅಲೆಗಳಬ್ಬರಬರೀ ದಡಕ್ಕೆ ಸೀಮಿತವೇ!ನನ್ನ ಎದೆಯಲ್ಲೊಂದು ಕಡಲಿದೆಆದರಲ್ಲಿರುವ ಅಲೆಗಳಿಗೆದಡವ…

ಅಲ್ಲೊಂದು ಊರು ಇದ್ದಂತಿತ್ತುನನ್ನದೆಂದು ತಿಳಿದ ಅರಿವಿಗೆಚಂದ ಹೊದಿಸಿದ, ಚಳಿಯಲಿಬೆಚ್ಚನೆಯ ಹೊದಿಕೆ ಇತ್ತಂತಿತ್ತು.ಅಕ್ಕ, ಪಕ್ಕದವರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆಊರಕೇರಿಗುಂಟಲೂ ಎಲ್ಲರೂಪರಿಚಿತರು …ಅಪರಿಚಿತ ಅಲ್ಲಿ ನಾನು…

ಆದಿ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯಒಂದೇ ಪುಟದ ಪದ್ಯಹಾಡುವವನಾರೊ…ಆಡಿಸುವವನಾರೊ… ಶೂನ್ಯವೆಂಬುದು ನಿಂತಲ್ಲೆಸಿಗುವುದೆ? ಕುಂತಲ್ಲಿ?ಹೊರಗೆಲ್ಲಿ? … ಅದು ಒಳಗೆ. ಹಣಕ್ಕೂ ಹೆಣಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧಬಹಳ ಹತ್ತಿರದೆಎಲ್ಲಿಗಂತ…

ಹುಚ್ಚನಂತು ಅಲ್ಲಕಳೆದು ಕೊಂಡಿರ ಬಹುದೇನೊತನ್ನನು … ಹುಡುಕ ಹೊರಟನೆಎಂದು ಕೊಂಡರೆಇಲ್ಲವೆ ಇಲ್ಲಅಲ್ಲದ ‘ಅಲ್ಲಮ’ನೇ ಅವನು?ಶೂನ್ಯಕ್ಕಿಂತಲೂ ಮೇಲೊಂದುಇರಬಹುದೊ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆಸವಾಲೆನಿಸಿಹನುಹಸಿದಿರ ಬಹುದೇ?ಏನಿರ…

ಯಾವುದನ್ನೂ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡೊಯ್ಯುವಂತಿಲ್ಲಸಾವು ನಿಶ್ಚಿತ..ಆದರೂ ಕಾದಾಟ..ನಾನು, ನನ್ನದೆನ್ನುವುದುಅತಿ ಪ್ರಿಯ. ಪರವಾನೆ ಪತ್ರ,‘ನನ್ನದೆನ್ನುವದ’ಹೊತ್ತು ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ದಕ್ಕದುಎಂಬ ವಿಷಯವೇನು ಹೊಸತಲ್ಲ!ಆದರೂ ಪರದಾಟತನ್ನ ಹತ್ತು ತಲಮಾರು…

ಮಿಂಚು ಹುಳದ ಸಾಲುಗಳು..
…ಬಂದು ಒಳ ಹೊಕ್ಕು ಒಮ್ಮೆ…
ನಿನ್ನನೆ ನೀ ಕಂಡು
ಬೆರಗಾಗದಿರು ಅಷ್ಟೆ!

ಮುಪ್ಪಿರದ ಕಾವಿಗೆಲ್ಲಿಜಾಗವಿಲ್ಲಿಬಡತನವೇ ಬಂಡವಾಳಸಿರಿವಂತಿಕೆ ಅನ್ನುವ ಹಾಹಾಕಾರಎರಡೂ ದಡದಲಿ ಬರಿ ಅವರೆಕಾವಿ ಎಂಬುದು ಬರಿ ಒಂದು ಉಡುಪೇ? ವೇಷವೇ? ಜೀವಕ್ಕೆ ತನ್ನ ದಾರಿಹುಡುಕುವ…

ಎಲ್ಲರೂ ಮರೆತದ್ದನ್ನು ಕವಿತೆಗಳು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಹೋಗಿ ಕೆದಕುವ ಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತದೆ.. ರಾಮ್ ಬರೆದದ್ದು ಒಬ್ಬ ಮಸಣ ಕಾಯುವವನ ಬಗ್ಗೆ…!

ಉಸಿರು ಅನ್ನುವದೇ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ವಿಧ್ಯಮಾನ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಉಸಿರಾಡುವ ಕವಿತೆ ಬರೆದಿದ್ದು ರಾಮ್…!

ಸಮಯದ ಪರಿವೆಯನ್ನೇ ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾ ಹಳೆಯ ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲಿ
ಮರೆತಿರುವುದೇನೊ ಉಳಿದಿದೆ ಎಂದು ಬರೆದದ್ದು ಸಂವೇದನೆಗಳ ಕವಿ ರಾಮ್ ಕುಮಾರ್. ಸಂದರ್ಭ: A day with an Alzheimer patient. ಈ ವಿಶಿಷ್ಟ ಕವಿತೆ ನಿಮಗಾಗಿ..