ನಸುಕು.ಕಾಮ್

ಕವಿತೆಗಳು ತನ್ನ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಹೇಗೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮಾರ್ಮಿಕವಾಗಿ ರುದ್ರೇಶ್ವರಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ಈ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ವಸ್ತು ನಿಷ್ಠವಾಗಿ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ…

ಎಂದಿನಂತಿಲ್ಲದ ಸಂದೇಶ ರವಾನಿಸುವ ಗಜ಼ಲ್ ಬರೆದವರು ಗೋವಿಂದ ಹೆಗಡೆಯರು..!

ಗೌರವಾನ್ವಿತ ಪು.ಲ.ದೇಶ ಪಾಂಡೆಯವರಂಥ ಬಹುಮುಖಿ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ಕುರಿತು ಸ್ಪೂರ್ತಿಯುತವಾದ ಈ ಲೇಖನ ಬರೆದವರು ಅವಿನಾಶ್.

‘ಬರೀ ಬೇರು ಸಾಲದೆಂದೇ ಜಂಗಮನಾದೆ’ ಎಂದು ಬರೆಯುವ ಡಾ.ಗೋವಿಂದ್ ಹೆಗಡೆಯವರು ಈ ಘಜ಼ಲ್ ನಲ್ಲಿ ಜಂಗಮ ನಾಗುವ ಹಲವು ವಿಧ್ಯಮಾನಗಳನ್ನು ಸುಂದರವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಎಲ್ಲರೂ ಮರೆತದ್ದನ್ನು ಕವಿತೆಗಳು ಹುಡುಕಿ ಹುಡುಕಿ ಹೋಗಿ ಕೆದಕುವ ಯತ್ನ ಮಾಡುತ್ತದೆ.. ರಾಮ್ ಬರೆದದ್ದು ಒಬ್ಬ ಮಸಣ ಕಾಯುವವನ ಬಗ್ಗೆ…!

“…ನೆನಪಿಸಿಕೊ ಅದೆಷ್ಟು ಸಂಜೆಗಳ ಏಕಾಂತಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೆವು!…” ಎನ್ನುತ್ತಾ ಲೇಖಕ ಮಧುಸೂಧನ್ ಅವರು ಏನೆಲ್ಲಾ ರಿಟರ್ನ್ ಮಾಡುವ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ..ಯಾಕೆ? ನಿಟ್ಟುಸಿರು ತುಂಬಿದ ಈ ಕವಿತೆ ಓದುಗರ ಅವಗಾಹನೆಗೆ..

ಹೀಗೊಂದು ಹಸೀ ಪ್ರೇಮದ ಕಾವಿಗೆ ಉತ್ತರವಾಗಿ ಧಾರಾಕಾರ ಭಾವಗಳ ಮಳೆ ಸುರಿಸುವಂತೆ ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ ಶಿವಲೀಲಾ ಹುಣಸಗಿ ಅವರು.. ಇಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪನೆಗಳೂ ವಾಸ್ತವವೇ, ಕನವರಿಕೆಗಳೂ ಮನವರಿಕೆಗಳೇ ಎಂಬಷ್ಟು ನೈಜವಾಗಿ ಚಿತ್ರಿತವಾಗಿದೆ.. ಪ್ರೀತಿಸಿದವರು ಹಾಗೂ ಪ್ರೀತಿಸದೇ ಇರುವವರು ಮಿಸ್ ಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳದೆ ಓದಬೇಕಾದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಒಲವಿನ ಚಿಲುಮೆ ಈ ಲಹರಿ…!

ಒಂದು ಜ್ವಲಂತ ಘಟನೆಯ ಬಗ್ಗೆ….!

ಮಾಗಿಯ ಕೋಗಿಲೆ ಇದು ಎದೆ ತೆರೆದು ಹಾಡಿದೆಇನ್ನೊಂದು ಬೆಳಗಿಗೆ ಮನವ ಮಿಡಿದು ಹಾಡಿದೆ ಈ ಹೊಳೆವ ಕಂಗಳಲಿ ಅದೋ ಬಂದಿದೆ…

‘ಬಂಗಾರ ಬಾಬ’ ಯಾರು..ಅವನ ಕಥೆ ಏನು..? ‘ಬಂಗಾರ ಬಾಬ’ ನ ರಸ ವಿದ್ಯೆಯ ಬಗ್ಗೆ ರಸವತ್ತಾಗಿ ಬರೆದವರು ಕಥೆಗಾರ ಧೀರೇಂದ್ರ ನಾಗರಹಳ್ಳಿ ಯವರು.

ಮಹಾಭಾರತದ ಕರ್ಣ ಯಾವತ್ತಿಗೂ ವಿಮರ್ಶೆಗೆ ಒಳಪಟ್ಟ, ಹಲವು ಆಯಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಅಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಪಾತ್ರ. AB Pachchu ಅವರು ಬರೆದ ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಕರ್ಣನ ಬಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ವಿಚಾರ ಲಹರಿಯನ್ನು ಹರಿಬಿಡುವುದನ್ನು ಸವಿಯಬಹುದು..

ಉಸಿರು ಅನ್ನುವದೇ ಒಂದು ಅದ್ಭುತ ವಿಧ್ಯಮಾನ. ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಉಸಿರಾಡುವ ಕವಿತೆ ಬರೆದಿದ್ದು ರಾಮ್…!

ಕೂಸೊತ್ತ ಆನೆ ಬಾಯಿಯಲ್ಲಿ ಮದ್ದು ಸಿಡಿದು ಸತ್ತಾಗ, ಹಾವಿಗೆ ಕಡ್ಡಿಯಲ್ಲಿ ಬಡಿದು ಜಿಂಕೆ ಬಿಡಿಸಿದಾಗ, ಕಾಡಾನೆಗೆ ರಕ್ಷಕರೇ ಗುಂಡು ಹಾರಿಸಿದಾಗ…

“ನಗೆಯ ಒಲುಮೆಯ ನಾಚಿಕೆಯ ಉನ್ಮಾದದ ಸಂಚಲನದ ಉದ್ರೇಕ ಪಿಸುಮಾತು ನೀನು!…” ಎಂದು ಬರೆಯುವ ಜಬಿ ಅವರ ಈ ಘಜ಼ಲ್, ಶಬ್ದಗಳು ಮತ್ತು ಕಲ್ಪನೆಗಳ ಜುಗಲ್ ಬಂದಿ ಯಲ್ಲಿ ಮಿಂದು ಮುದಕೊಡುತ್ತವೆ.