ಕವಿತೆ

ಬದುಕೆನ್ನುವ ಪುಸ್ತಕದಮೊದಲ ಪುಟವ ತೆರೆದ ಅರಿವಿಲ್ಲ,ಅರಿವು ಬಂದಾಗಿನ ನೆನಪು ಪೂರ್ತಿ ಇಲ್ಲಬಾಲ್ಯದ ದಿನಗಳ ನೆನೆದುಮತ್ತೆ ಬಾಲ್ಯಕ್ಕೆ ಮರಳುವ ಹಂಬಲಮರಳಿ ಬರದು…

ಮುಗಿಲು ನಾಚಿಕೊಂಡರೆ ಅದರ ಮೋರೆ ಕೆಂಪುಮುದಗೊಂಡಾಗ ತಿಳಿನೀಲಿ, ಬಿಳುಪುದುಃಖ ಭಾವದ ಬಣ್ಣ-ನಸುಕಪ್ಪು ಮುಗಿಲು ನಕ್ಕರೆ, ಇಳೆಗೆ ತುಂತುರು ಮಳೆಮುಗಿಲು ಅತ್ತರೆ…

ಶ್ರೀ ಚಂದಕಚರ್ಲ ರಮೇಶ ಬಾಬು ಅನುವಾದಿಸಿದ ಎರಡು ಕವಿತೆಗಳು. ಅವರ ಸುಧೆ ಸುರಿದ ರಾತ್ರಿ ಕವನ ಸಂಕಲನದಿಂದ ಆಯ್ದದ್ದು. ಮೂಲ…

೧. ಅದು ಏನೋ ಅದೇ ತಾರ್ಕಿಕವಾದ ಹೇಳಿತುಅದೊಂದು ಹುಚ್ಚುತನ“ಅದು ಏನೋ ಅದೇ”ಎಂದಿತು ಪ್ರೀತಿ ಅದು ಸಂತೋಷಅಂದಿತು ಲೆಕ್ಕಾಚಾರನೋವಲ್ಲದೇ ಮತ್ತೇನು?ಎಂದುಲಿಯಿತು ಭಯಭವಿಷ್ಯವೇ…

               ಇಡೀ ವಿಶ್ವವೇ ನಾನು.. ಹನಿಯೊಳಗಿನ ಸಾಗರವು                ನನಗೇನಾದ್ರೂ ಅದಕ್ಕೂ, ಅದಕ್ಕೇನಾದ್ರೂ ನನಗೂ                ಒಳ್ಳೆ ಥಿಯರಿ: ಎಲ್ಲರಿಗೂ…

೧.ನನ್ನ ಮತ್ತುದೈವತ್ವದ ನಡುವೆಒಂದು ಬೆಕ್ಕು ಅದೀಗ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚಿಹಾಲು ಕುಡಿದಿದೆಆಯ್ಕೆ ಎರಡೇಹೊಡೆಯುವುದುಇಲ್ಲವೇದೇವರಾಗುವುದು *‘ಹೊಡೆದು ದೇವರಾಗು’ಎನ್ನುತ್ತೀರಿ ನೀವು ಜಿಜ್ಞಾಸೆ ನಡೆದಿದೆಬೆಕ್ಕುಹಾಲು ಕುಡಿದಿದೆ…

ಅದೇನೋ ಹೇಳ್ತಾರಲ್ಲ,
ಸಾಗರ ಸೇರುವ ಮುಂಚೆ
ನದಿಗೂ ನಡುಕವಂತೆ!!

ಕಾವ್ಯವೆಂದರೆ ಅದೇನದು?ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಎಲ್ಲರೂ..ಗೀಚಲು ಶುರುಮಾಡಿದ್ದಾರಲ್ಲ!!ಕಾವ್ಯವಿರಬೇಕು ಇಲ್ಲಾ ಕವನವಿರಬೇಕುಅದೂ ಅಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕವಿತೆಯಿರಬೇಕು ಕಾವ್ಯವೆಂದರೆ,ಪದಗಳನ್ನು ಒಂದರ ವಕ್ಕಳಕ್ಕೆಮತ್ತೊಂದನ್ನು ಪೋಣಿಸುವುದೇ?ಪ್ರಾಸಗಳನ್ನು ಆಯ್ದು ಮನೆ ಕಟ್ಟುವುದೇ?ಎಲ್ಲಿಗೆ…

ನೀನೆಂದರೇನೆಂದುತಿಳಿದಿಲ್ಲ ನಾನು,ನಾನೆಂದರೆಏನೆಂದು ಕೂಡ ನೀ ಅರಿತಿಲ್ಲ… ಎಲ್ಲೋ ಉದ್ದುದ್ದ‌ ಚಾಚಿಕೊಂಡಆಕಾರವೆ ಇರದ ಈ‌ ಬದುಕಿನಯಾವುದೋ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸುರಿದಮಳೆ ನೀನೇ ಇರಬೇಕು…ಅಥವಾನಿನ್ನೊಳಗಿನ…

In some spring,that seabirdand this bird from the plainsgot attached,without everfacing each other.Exchanging tweets n…

ಮಳೆಯಲಿ ಮಿಂದ ಕಂಬನಿ-ಹನಿಯೊಳು ಶತಮಾನದ ವೇದನೆಕೊಚ್ಚಿ ಹೋದರೇನುನಿಂತು‌ ನಿಲುಕದು ಪಯಣದ ಹಾದಿ ;ಹಣೆಯ ಮೇಲಿನ ಹನಿಗೆಕಣ್ ರೆಪ್ಪೆಯೇ ಸನಿಹದಾಸರೆಬೆವರು-ಕಂಬನಿಗಳೇಕೆ ದೂರಹಿಡಿ…

೧ ಉಳಿಗೊಡ್ಡಿ ಉಳಿದಾನ ಕೆತ್ತಿ ತನು ತನ ತಾನ ತಲೆ ತುಂಬಿದೆ ಕೊಬ್ಬು ಕತ್ತಲೆಕೆತ್ತನೆ ಗುರುಗಳ ಮೊದಲ ಮಾತುನೀನೇ ನಿನ್ನ…

ಒಂದು ಮಾತು ಹೇಳುನೆನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಭಗವಂತ ಬಂದು ನನ್ನ ಮಂಚದ ಮೇಲೆ ಕೂತುದೀನನಾಗಿ ನನ್ನಕಡೆ ನೋಡಿ ನೋಟ ತಪ್ಪಿಸಿದಏನಾದರೂ ಹೇಳಿದೆನಾ…

ನೀ ಬರುವ ಮುಂಚೆಮುಖವಾಡಗಳ ರಾಶಿಯನ್ನೇಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆಸುಳ್ಳುಗಳು ಸುಲಭವಾಗಿದ್ದವುಮೋಸಗಳು ಮಾಮೂಲಾಗಿದ್ದವುಕೊಟ್ಟ ಮಾತುಗಳು ಇಟ್ಟ ಆಣೆಗಳು ಅಳತೆ ಮೀರಿದ್ದವುಅವು ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳಾಗಿದ್ದವುಆತ್ಮದ ಮಾತಾಡುವುದೇ ಅಸಹ್ಯವೆನಿಸಿತ್ತುಎಲ್ಲ…

ಸೊರಗಿದ ಹೂವಿನ ಪಾತ್ರದ ಮೌನಕೆತಾಳೆ ಎನ್ನಲು ಸಾಧ್ಯವೆ? ಚಂದ್ರಗಿರಿಯಲಿ‌ ಚಿಟ್ಟೆ ಹಾರಾಡಿತುಸಿಂಹಧ್ವನಿಯನು ಕೇಳಿ ಕಲ್ಲಾಯಿತುಚಿತ್ರಾಂಗಿಯ ಚಿತ್ರವಧೆ ತಡೆಯೋಣ ತಾಳು;ಸಮಯವು ನಮ್ಮನು…

ಈಗೀಗ ಮಾತೆತ್ತಿದರೆ ನಿನ್ನ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಅಂತೀಯಲ್ಲಾ;ನಮ್ಮೊಳಗೆ ಅಡಗಿರೋ ಮನಸನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿ ಹಾಕೋದಕ್ಕೆ ಆಗದವರು ನಾವು., ಇನ್ನು ಕಣ್ಣಳತೆಗೂ ಸಿಗದಷ್ಟು ದೂರ…

ಮೊದ್ಲೆ ತಪ್ಪೊಪ್ಪಿಗೆ!–ಇವ್ನು ರಬಕವಿ-ಮುದಕವಿಯೋನಲ್ಲ-ಒಬ್ಬ-ಮುದಿಕವಿಶಾಯಿ ತುಂಬಿದ ಪೇನಾ ಕವಿಯ ಕೈಲಿ-ಬಿಳೀಹಾಳೆ ತುಂಬಿಲ್ಲ ಬರಿದು ಖಾಲಿಶಾಯರೀ-ಭಾವ-ಮನ ಶೂನ್ಯ/ ಹಾಳೆ ಮೇಲೆ ಕವಿತೆ ಹೇಗೆ…

ನಾ ಕಣ್ಣು ಮುಚ್ಚುವೆ,ಜಗವೆಲ್ಲಾ ಸತ್ತು ಬೀಳುವುದು.ಎವೆ ತೆರೆದಾಗ ಮತ್ತೆ ಎಲ್ಲವೂ ಹುಟ್ಟುವುದು.ನನಗನಿಸುತ್ತದೆ ನಿನ್ನ ನಾ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿಹೆ ನನ್ನ ತಲೆಯಲ್ಲಿ. ಕೆಂಪು…